Moralność Pani Dulskiej

Spektakl,który dosłownie i wprost obśmiewa zakłamanie, obłudę, wszechobecny egoizm,pogoń za pieniądzem i życie w niewygodnych, lecz dających określony poziomspołeczny układach. Wyśmiewa ludzki prymitywizm, fałsz i podporządkowaniewartościom materialnym.

Pokazuje świat, w którym liczy się kariera, zasobność portfela, w którym żonyzdradzają mężów, mężowie żony, kochanki kochanków i kochankowie kochanki.Wszyscy dookoła o wszystkich wszystko wiedzą. Każdy milczy - inaczej musiałbyrzucić kamieniem jako pierwszy. Lepiej wyprzeć się własnych przekonań, a nawetpłci o ile tylko można dzięki temu osiągnąć więcej, wyleźć jeszcze wyżej,zaistnieć.

Fabułę spektaklu osadzono w świecie dzisiejszym - opartym na pozorach, w którymrzeczywistość kreowana jest w mediach społecznościowych, gdzie każdy jestszczęśliwy, ma poczucie humoru, robi wielką karierę, jest biznesmenem, duszątowarzystwa. Ma zwykle setki znajomych w kontaktach. Połowy nazwisk nie potrafiącrównocześnie skojarzyć z konkretną twarzą. Byle nie wyjść na sobków, ponuraków,a przede wszystkim nie być nijakimi, niezauważonymi, niedocenionymi.

Gdyby Zapolska miała szansę zaglądnąć do współczesnych, porządnych domówprzyglądałaby się ludziom z taką samą nienawiścią z jaką traktowałamieszczaństwo swoich czasów.

I dziś nie zabrakłoby dla niej tematów do drwin.

Bo czy mało to dzisiaj wygodnych Zbyszków? Sprytnych i przebiegłychJuliasiewiczowych? Hanek, które polują na bogatych mężów po galeriach....handlowych? Hesiek, a może Melek, które od małego uczone są, że w życiu należysię dobrze ustawić, bo czasy mamy takie trudne. Pierdołowatych mężów, którzydla świętego spokoju machają ręką na wszystko? I w końcu mało to w naszymdzisiejszym świecie Dulskich - zakłamanych, obłudnych i chciwych?

Może nawet więcej... może więcej...