Wyszedł z domu

Sztuka przedstawia historię Henryka, męża i ojca, głowy rodziny, który pewnego dnia "wychodzi z domu" i traci pamięć. Kiedy dotknięty amnezją, znowu znajduje się w domu jest całkowicie nieświadomy swej dotychczasowej egzystencji. Wszystko, co definiowało jego życie - pozycja społeczna czy relacje rodzinne - zostaje wymazane i unieważnione. Kluczową rolę w przywracaniu pamięci Henryka odgrywa Ewa. Zniknięcie męża zamyka jej drogę do praktykowania codziennych rytuałów, przez które spełnia role matki, żony i kochanki - strażniczki domowego ogniska.

Domem w sztuce Różewicza jest człowiek - "wyjść z domu" znaczy tyleż, co wyjść na zewnątrz. Ale dom to także rodzina. Fundamentem politycznym i aksjologicznym społecznej formacji, którą reprezentuje Henryk jest idea "rodziny" oraz cały szereg wartości i pojęć z nią związanych: tradycja, historia, obyczaj, więź pokoleniowa, etc. "Wyjście z domu" pozwala ujrzeć je takimi, jakimi są naprawdę - jako zlepek stereotypów i pustych haseł. I wreszcie domem może być również Polska - kraj pozbawionych kręgosłupa opurtonistów, którzy cynicznie służąc władzy, stają się wyznawcami paranoicznej ideologii.

Realizatorzy:
reżyseria Marek Fiedor
scenografia Nika Jaworowska
muzyka Tomasz Hynek
światło Jan Sławkowski
inspicjentka Justyna Bartman-Jaskuła
realizacja dźwięku Krzysztof Pietrzykowski
realizacja światła Daniel Piastowski
realizacja video Agnieszka Piesiewicz, Piotr Postemski

Obsada:
Ewa Zina Kerste
Henryk Mariusz Kiljan (gościnnie)
Gizela Dominika Probachta
Beniamin Tomasz Taranta, Mariusz Bąkowski
Sierżant, Sanitariusz, Obcy, Grubas Maciej Kowalczyk

Nagranie głosów: Anna Błaut, Anna Kieca, Ewelina Paszke-Lowitzsch, Paulina Wosik, Mariusz Bąkowski, Krzysztof Boczkowski i Tadeusz Ratuszniak