Seks dla opornych - Teatr Bagatela

Michele Riml SEKS DLA OPORNYCH (Sexy Laundry)

Komedia romantyczna z morałem małżeńskim w tle. Czy Twój związek po latach jest dalej szczęśliwy, czy wymaga specyficznej kuracji? W diagnozie i terapii pomoże Seks dla opornych. Czy weekend w hotelu pełen wyrafinowanych przyjemności zmysłowych będzie lekarstwem na rozbudzenie Twojej namiętności? Nie czuję się moralizatorem ani nauczycielem - mówi reżyser - i nie uzurpuję sobie praw do tego, by wyreżyserowany przeze mnie spektakl miał kogokolwiek czegoś nauczyć. Ale z całą pewnością zaprosiłbym te osoby, które nie widzą potrzeby, by być dalej razem. Chciałbym, żeby zobaczyli, że dobra rozmowa i wsłuchanie się w drugiego człowieka mogą pomóc wzajemnym relacjom.

Tłumaczenie:  Hanna Szczerkowska
Reżyseria / opr. muz.:  Henryk Jacek Schoen
Scenografia:  Joanna Schoen
Choreografia:  Jarosław Staniek
Reżyseria świateł:  Marek Oleniacz
Asystent reżysera / inspicjent / sufler:  Sylwia Domin
Występują:  Alina Kamińska/ Katarzyna Litwin (Alice Lane), Krzysztof Bochenek/ Łukasz Żurek /gościnnie/ (Henry Lane)

Michele Riml jest cieszącą się dużym uznaniem krytyków dramatopisarką z Vancouver, której sztuki spotykają się z życzliwym przyjęciem także poza Kanadą. Zadebiutowała w wieku 17 lat. Dziś ma już na koncie kilkanaście dramatów wystawianych również poza ojczyzną. Seks dla opornych jest jej największym krajowym i międzynarodowym przebojem.

Henryk Jacek Schoen jest reżyserem filmowym i teatralnym, a także od 16 lat dyrektorem Naczelnym i Artystycznym Teatru Bagatela. Studiował chemię przemysłową na Politechnice Krakowskiej, filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim, a przez rok reżyserię teatralną w krakowskiej PWST. Do kinematografii trafił jako wykonawca epizodów jeździeckich i kaskaderskich. Został asystentem Stanisława Różewicza; był II reżyserem w zespołach "Tor" i "X", gdzie współpracował m.in. z Agnieszką Holland, Krzysztofem Kieślowskim, Feliksem Falkiem i Laco Adamikiem. Ministerialne uprawnienia reżysera filmów fabularnych uzyskał w 1984 dzięki wyreżyserowanemu rok wcześniej wg własnego scenariusza Wirowi. W lutym 2014 wyreżyserował w Bagateli dobrze przyjętą przez publiczność i krytykę Prawdę Floriana Zellera.