Fiedia, słońce mego życia...

Stanisław Mackiewicz oddał hołd bohaterce wieczoru teatralnego: "Wszystkie arcydzieła Dostojewskiego powstały dopiero od chwili znajomości z Anią. Stworzyła uprzednio kaleczonemu i poniewieranemu geniuszowi możliwości owocowania. Dla uspokojenia nerwów Dostojewskiego, dla zabliźnienia ran, które mu zadało życie i klątwy chorób, Ania poniosła takie poświęcenia, o jakich nie słyszałem, nie widziałem, nie przypuszczałem, aby je była zdolna ponieść inna jakaś żona dla innego jakiegoś męża". Spektakl jest rodzajem eseju, zaproszeniem do refleksji o związkach życia i sztuki.